10 October 2010

سینما و خانه‌ی ما



خانه اگر از پای‌بست هم ویران باشد باز «خانه» است. مردن زیر حجم سقفی با ستون‌های سست پسندیده‌تر از زیستن بر شاهرگ مردمان است. عداوتی در کار نیست هنر انکار تباهی است و تنها روزنه‌ی امید بخش رهایی.
خانه‌ای است که٬ خوب یا بد٬ خانه‌ی ماست و آن‌که به قصد ویرانی خانه می‌تازد بر ما می‌تازد هر چند نعل‌وارون زده باشد و نشانه را غلط دهد.
به هر حال امضای جمله‌ی یک خطی حمایت از «خانه‌ی سینما» کاری است خرد در مقابل مقاومتی سترگ.

«برای حفظ سینمای ایران و جامعه اصناف سینمایی در کنار مدیر عامل منتخب خود (خانه سینما) ایستاده‌ایم.»

2 comments:

عارف said...

مراهمین بس که در کنج ویرانه به نگین همیشه درخشان روی دیوار که سوسو میزندبنگرم وباگواراییی نفسش وجودم راسیراب کنم وگوارایی نگاهش انگیزی ساختن این ویرانه رابه دستانم تقدیم کند
نگین من برای دیدنت بالحظه ها میجنگم

درپناه حق"ی"

شیما said...

واقعا وبلاگ جالب و پرمحتوایی دارید